οι υπέροχες μικρές κόρες του Γιάννη Αγγελακόπουλου ανάβουν κεριά στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο
Ενας ...Πελοποννήσιος ήταν η αιτία να πραγματοποιήσουμε εκδρομή και τον Ιούλιο φέτος στην αγαπημένη πατρίδα του Πόντου
Συνήθως οι εκδρομές που οργανώνουμε στον Πόντο γίνονται τον Αύγουστο, όπως αυτή που ξεκινάμε σε λίγες ημέρες στις 11 Αυγούστου. Φέτος πραγματοποιήσαμε δεύτερη εκδρομή και τον Ιούλιο και αιτία ήταν ένας ... Πελοποννήσιος, ο Γιάννης Αγγελακόπουλος!
Κοντά στην αρχαία Τραπεζούντα στην Πελοπόννησο
Ο Γιάννης Αγγελακόπουλος, ζει με την οικογένεια του στην Δημητσάνα Πελοποννήσου όπου διατηρεί ένα όμορφο εστιατόριο, και βρίσκεται κοντά στην αρχαία Τραπεζούντα Πελοποννήσου από όπου, σύμφωνα με τον Παυσανία, άποικοι μετέβησαν στην Τραπεζούντα όπου ήδη υπήρχαν δικοί τους άνθρωποι, στοιχεία που αποδεικνύουν την σχέση της αρχαίας Τραπεζούντας Πελοποννήσου με την Τραπεζούντα του Πόντου.
Ο Γιάννης στην ταβέρνα του έχει πληθώρα βιβλίων για την ιστορία του Πόντου και ιδιαίτερα για την Γενοκτονία ενώ είναι και τακτικός συνδρομητής του περιοδικού μας "Πόντος" το οποίο κατέχει περίοπτη θέση στη ταβέρνα για να το διαβάζουν οι -μη Πόντιοι- θαμώνες. Είναι λάτρης της ποντιακής ιστορίας και άριστος γνώστης των γεγονότων της Γενοκτονίας.
Ένας Πελοποννήσιος, λοιπόν, έγινε η αιτία να πραγματοποιηθεί αυτή η υπέροχη εκδρομή με τόσες συγκινήσεις και τόσο "βάπτισμα" στην ιστορία του Πόντου καθώς ο αγαπητός Γιάννης ζήτησε να οργανώσουμε εκδρομή τον Ιούλιο για να γνωρίσει από κοντά αυτή την μυθική χώρα που τόσο λατρεύει καθώς επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν του επέτρεπαν να έρθει στην εκδρομή μας του Αυγούστου.
Στην διάρκεια της εκδρομής ο Γιάννης Αγγελακόπουλος μας εξέπληξε με τον πλούτο των γνώσεων του γα τον Πόντο και το πάθος για την ποντιακή ιστορία και ανέλαβε να μας ξεναγήσει πολλές φορές ο ίδιος "βάζοντας γυαλιά" με τις γνώσεις του στους περισσότερους Ποντίους.
Ο Γιάννης πρώτος από αριστερά με την σύζυγο του και τα δύο του μικρά παιδιά μαζί μας έξω από την Αγία Σοφία Τραπεζούντος
Ευχαριστούμε τον Γιάννη γιατί έγινε η αιτία να πραγματοποιηθεί αυτή η ωραία εκδρομή και να μοιραστεί μαζί μας το ίδιο πάθος για την αλησμόνητη πατρίδα του Πόντου.
Ελάτε μαζί μας στην νέα μας εκδρομή στην αγαπημένη πατρίδα του Πόντου. Αναχώρηση 11 Αυγούστου 2019
Επικοινωνείστε με τον Φωκίωνα Φουντουκίδη στα τηλέφωνα 6946 333578 και στο γραφείο του περιοδικού "Πόντος" - εκδόσεις "Τραπεζούς" 2310 537290.
e-mail: trapezous@gmail.com
Οργάνωση: Περιοδικό "Πόντος" - δημοσιογράφος Φωκίων Φουντουκίδης https://oraio2.wixsite.com/trapezous…
Στην φωτογραφία κάτω: Οι μικρές κόρες του Γιάννη Αγγελακόπουλου σε παλαιότερη φωτογραφία στην περιοχή της αρχαίας Τραπεζούντας που ανακαλύφθηκε στην περιοχή της Μεγαλόπολης Πελοποννήσου στο σημείο όπου έχει δημιουργηθεί μία λίμνη την οποία ονόμασαν λίμνη Τραπεζούντα
Τι γράφει ο Παυσανίας για την αρχαία Τραπεζούντα Πελοποννήσου
Η Τραπεζούντα ήταν αρχαία κώμη της Παρρασίας, περιοχής της Αρχαίας Αρκαδίας. Βρισκόταν στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, στην αριστερή όχθη του ποταμού Αλφειού και στους ανατολικούς πρόποδες του Λυκαίου όρους. Εκεί κοντά σήμερα ευρίσκονται τα χωριά Κυπαρίσσια και Μαυριά.
Ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του, στην 21η διαδρομή Γόρτυνος - Μεγαλοπόλεως, Η κεφ 29, παρ. 1, λέει:
«Αφού διαβούμε τον ποταμό Αλφειό φθάνουμε στη χώρα η οποία ονομάζεται Τραπεζουντία, όπου υπάρχουν τα ερείπια της Τραπεζούντος. Από την Τραπεζούντα, όταν κατεβούμε πάλι αριστερά προς τον Αλφειό, όχι μακριά από τον ποταμό, συναντούμε την τοποθεσία που λέγεται Βάθος. Εκεί κάθε τρία χρόνια τελούν εορτή προς τιμήν των μεγάλων θεενών. Υπάρχει εκεί και μία πηγή η οποία ονομάζεται Ολυμπιάς, της οποίας το νερό τρέχει τον ένα χρόνο και τον άλλο στερεύει. Πλησίον της πηγής βγαίνει φωτιά από τη γή. Οι Αρκάδες λένε ότι σ' αυτό το μέρος έγινε η μάχη των γιγάντων και όχι στην Παλλήνη της Θράκης. Εδώ προσφέρουν θυσίες στις θύελλες και στις βροντές.»
Η αρχαία τοποθεσία Βάθος πρέπει να ήταν η σημερινή περιοχή ανατολικά του χωριού Κυπαρίσσια και γύρω από το λεγόμενο "Ηφαίστειο", από το οποίο έβγαινε καπνός από την καύση γαιαερίων και λιγνίτη, μέχρι πριν λίγα χρόνια, που έγινε εκεί λιγνιτωρυχείο, έως την εκκλησία Αγία Σωτήρα, όπου πεντακόσια μέτρα Βορειοδυτικά προς το χωριό Μαυριά, υπάρχει μέχρι και σήμερα πηγή η οποία τρέχει για ένα χρόνο και γιά ένα χρόνο στερεύει. Η πηγή αυτή σήμερα λέγεται "παλιόμυλος" και μέχρι πριν λίγα χρόνια κινούσε νερόμυλο. Λέγεται μάλλιστα ότι όταν ερχόταν η ημέρα να σταματίσει το νερό, τη νύχτα στις δώδεκα η ώρα, ακουγόταν μιά φωνή νά λέει «Μυλωνά βιάσου θα κοπεί το νερό στη δέση».
Η Τραπεζούντα εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της όταν με την ίδρυση της Μεγάλης Πόλεως από τον Επαμεινώνδα (371 π.χ.), αρνήθηκαν να μετοικίσουν σ' αυτήν. Ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του, Η κεφ. 27 παρ. 5,6, λέει γι αυτό:
«Και άλλοι Αρκάδες δεν παραμέλησαν την κοινή υπόθεση και συναθροίζονταν με βιασύνη στην Μεγαλόπολη. Οι μόνοι από τους Αρκάδες που άλλαξαν γνώμη ήταν οι Λυκοσουρείς, οι Λυκαιάτες, οι Τρικολωνείς και οι Τραπεζούντιοι, διότι δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις αρχαίες πόλεις των. Μερικοί από αυτούς υποχρεώθηκαν χωρίς την θέλησή των και με εξαναγκασμό να μετακομίσουν στην Μεγαλόπολη».
Οι Tραπεζούντιοι όμως αναχώρησαν από την Πελοπόννησο δια παντός, όσοι από αυτούς εγλύτωσαν και δεν θανατώθηκαν από τους οργισμένους Αρκάδες, που τους σκότωναν αμέσως. Εμπήκαν, λοιπόν σε πλοία και πήγαν στον Εύξεινο Πόντο και έγιναν δεκτοί από τους κατοίκους της Τραπεζούντος, διότι είχαν το ίδιο όνομα και προήρχοντο από την μητρόπολή τους. Τους Λυκοσουρείς όμως, αν και απείθησαν,τους συγχώρεσαν από τους άλλους Αρκάδες, εξ αιτίας του σεβασμού προς το ιερόν της Δεσποίνης, όπου είχαν καταφύγει». Η Τραπεζούντα του Πόντου βρίσκεται κοντά στο ανατολικό άκρο της ακτής της Μαύρης Θάλασσας και ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα προ Χριστού από αποικιστές από την Μίλητο. Ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας η οποία επέζησε αρκετά χρόνια μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
Η Βασιλίς ήταν και αυτή χωριό της Παρρασίας της αρχαίας Αρκαδίας, το οποίο βρισκόταν στην αριστερή όχθη του ποταμού Αλφειού, στους ανατολικούς πρόποδες του Λυκαίου όρους, κοντά στην Τραπεζούντα. Τοποθετείται μεταξύ του Αλφειού ποταμού και του χωριού Ίσωμα Καρυών, πάνω σε λόφο και βορειοδυτικά της Μεγαλόπολης. Και αυτή η πόλη, όπως και η Τραπεζούντα όπως προαναφέρθηκε, εγκαταλήφθηκε όταν ιδρύθηκε η Μεγαλόπολη από τον Επαμεινώνδα. Ο Παυσανίας στην 21η διαδρομή στα Αρκαδικά του Η, κεφ. 29 παρ.5, λέει:
«Από την τοποθεσία που λέγεται Βάθος η Βασιλίς απέχει περίπου δέκα στάδια (1850 μέτρα). Οικιστής αυτής ήταν ο Κύψελος, ο οποίος πάντρεψε την θυγατέρα του με τον Κρεσφόντη, το γιό του Αριστομάχου. Επί των ημερών μου η Βασιλίς ήταν ερειπωμένη πόλις και σωζόταν μόνο το ιερόν της Ελευσίνιας Δήμητρας.»
Ζέρζοβα: Το υπέροχο εστιατόριο
του Γιάννη και της Βαγγελιώς
στην περιοχή της Δημητσάνας
Η θέση: Στο χωριό Παναγιά, στη Γορτυνία στην Αρκαδία, 12 χιλιόμετρα δρόμος από τη δημοφιλή Δημητσάνα. Αν εκδράμετε προς τα χωριά του Μαινάλου, αξίζει να φτάσετε μέχρι εδώ - σε τέτοιες ταβέρνες συντελούνται μικρά γαστρονομικά θαύματα. Ζέρζοβα είναι το παλιό, σλαβικό όνομα του χωριού. Είναι επίσης το όνομα της μικρής ταβέρνας του χωριού. Μικρής, αλλά με σπουδαία γαστρονομικά… επιτεύγματα. Εξηγούμαι: ο Γιάννης Αγγελακόπουλος και η σύζυγός του Βαγγελιώ άνοιξαν πριν από 15 χρόνια ένα καφενεδάκι σε κτίριο του 19ου αιώνα. Σιγά-σιγά το ανακαίνισαν και άρχισαν να στήνουν έναν κατάλογο με φαγητά φτιαγμένα με προϊόντα δικά τους, ολόδικά τους.
Η ατμόσφαιρα: Φροντισμένο, νοικοκυρεμένο ρουστίκ. Πέτρα, ξύλο, υφαντά και τα τοιαύτα. Ό,τι δηλαδή περιμένεις να δεις μετά από την εξόρμησή σου στην ορεινή Αρκαδία. Ο ξυλόφουρνος στο πλάι της ταβέρνας δεν είναι διακοσμητικός: εκεί ψήνεται το υπέροχο ψωμί, μερικά της γάστρας κρεατικά, εκεί τσουρουφλίζεται ο μπακλαβάς της Βαγγελιώς.
Το φαγητό: Το from farm to table εδώ δεν είναι marketing, είναι αληθινό και ουσιαστικό. Η απίστευτης νοστιμιάς φέτα είναι από πρόβατα της οικογένειας, τα μοσχάρια, οι κότες, τα αρνιά, τα χοιρινά δικά τους, τα κηπευτικά το ίδιο, τα όσπρια από φίλους μικροπαραγωγούς. Χόρτα, μανιτάρια, σπαράγγια, φρούτα και καρποί από το βουνό. Η διαφορά στη γεύση αισθητή. Τα φαγητά είναι απλά, αλλά σπουδαία. Η προβατίνα στη λαδόκολλα λιώνει στο στόμα και μοσχοβολάει, ο κόκκορας με χυλοπίτες είναι όσο πρέπει μαγειρεμένος (σπάνιο πράγμα), το αγριογούρουνο που σιγοψήνεται στον ξυλόφουρνο με κονιάκ, δυνατό. Εξαίσιες και οι πίτες χωρίς φύλλο, το ίδιο και τα χερίσια ζυμαρικά με καμένο βούτυρο και στεγνή μυζήθρα, η ομελέτα με
Η κάβα: Αλλη ιδιαιτερότητα του μαγαζιού, το κελάρι του, όπου συντηρούνται θαυμάσια ελληνικά κρασιά. Θα βρείτε, μεταξύ άλλων, τον Τινακτορώγο του Μπριντζίκη, το βελούδινο Αγιωργήτικο του Σκούρα, τον τηνιακό Αυγουστιάτη, τον Δαμασκηνό από το Βαένι.
Επιπλέον πληροφορίες: Ανοιχτά καθημερινά. Στην είσοδο του μαγαζιού θα δείτε καλάθια με προϊόντα χειροποίητα τα οποία μπορείτε να αγοράσετε για το σπίτι. Αφού φάτε, κάντε μια βόλτα στο χωριό - θα εκπλαγείτε με το πόσο περιποιημένο είναι.
Ζέρζοβα, Παναγιά, Αρκαδία, Tηλ.: 2795 031753.
